Via "de Kortelinge” in het Heilooërbos naar vier kunstgrasvelden en één miniveld in Alkmaar
De Kortelinge
Wanneer we vanuit Alkmaar fietsen door het Heilooërbos, komen
we nabij de Kattenberg een open stuk grasveld tegen. Niemand zal beseffen, dat hier
eens de Alkmaarsche Mixed Hockey Club haar wedstrijden speelde, op twee velden en in
de periode 1947 – 1955.
In 1947 werd deze fraaie plek, genaamd ‘de Kortelinge’, officieel
in gebruik genomen. De openingsbully werd genomen door de burgemeester van Bath
en burgemeester Wytema van Alkmaar onder het toeziend oog van burgemeester
Kalff van Heiloo.
Hoe het begon in 1912
Voorafgaand aan ‘de Kortelinge’ heeft de AMHC drie andere locaties
gekend.
Zo begon men in 1912 met spelen op het veldje ‘de Krocht’, gelegen bij
de Westerweg nabij de gevangenis Schuttersveld. Vervolgens deelde men met een
voetbalvereniging ‘het Sportpark’. Op deze locatie is nu de
paardendrafbaan gelegen.
En in de oorlogsjaren had de club haar veld op de plek waar AZ tot 2016 heeft
gespeeld. Voordat de AMHC daar haar domicilie had, was de houtenbaan wielerbaan
er gevestigd. Gebrek aan brandstof tijdens de oorlog leidde er toe, dat
men de baan afbrak en het vrijgekomen hout opstookte.
In onze vereniging hebben wij anno nu nog vier leden die op ‘de
Kortelinge’ hebben gespeeld.
Kleedkamers waren er niet, verkleden deed men in de accommodatie
van de vlakbij gelegen ijsbaan. In die periode had de AMHC ook moeite om nieuwe
leden te krijgen. De jeugd van toen bleek andere interesses te hebben.
Bioscoop, theater en dansavonden waren na de tweede wereldoorlog zeer in trek.
Naar de Hoeverweg in 1955
In 1953 besloot de Gemeente Alkmaar twee velden aan de Hoeverweg te gaan
verhuren aan de AMHC. Dat heeft wel even geduurd, omdat het gehele complex nog moest
worden aangelegd.
In 1955 ging de AMHC dan van de ‘de
Kortelinge’ naar de Hoeverweg.
U vraagt zich af, de Hoeverweg, de velden liggen toch aan de
Olympiaweg? Dat klopt. U kunt het zich nauwelijks voorstellen, maar in die tijd
ging al het verkeer van Alkmaar naar Egmond langs wat nu de Olympiaweg heet. Op drukke zondagen kon dat gevaarlijke situaties teweeg brengen.
Aan beide kanten van de weg werd er geparkeerd, terwijl het
verkeer met meer dan 80 km daar tussendoor raasde. Pas in de jaren zeventig
werd de rondweg om Alkmaar aangelegd en kwam aan deze gevaarlijke situatie een
einde.
Toen de AMHC in 1955 aan de Hoeverweg ging spelen, was het
clubhuis nog niet klaar. In het eerste seizoen werd gebruik gemaakt van houten bouwketen als kleedkamers.
In dat eerste seizoen werd de basis van ons huidige clubhuis gebouwd en
op 22 september 1956 verrichtte wethouder Venneker de officiële opening door
met een hockeystick, uiteraard een met een zeer grote haak, het door o.a. Hans
Meurs vastgehouden lint door te slaan.
De AMHC had nu de beschikking over een fraai complex. Er werd gespeeld op twee velden, de velden die nu worden ingevuld door het waterkunstgrasveld 1.
en het kunstgrasveld 3.
Samen met de Terriërs
De andere kant, nu Veld 2. en 4., werd ingenomen door R.K. Hockeyvereniging ‘de
Terriërs’. Ook het clubhuis werd met de Terriërs gedeeld. Tweederde deel was voor de AMHC,
het resterende gedeelte voor de Terriërs. Dit deel werd later onze bestuurskamer.
Hoewel, de ruimte is meer gebruikt voor het vervaardigen van ons clubblad ‘De
Berrie’ dan voor vergaderen.
Het clubblad de Berrie kwam tot het begin van deze eeuw ongeveer 33 maal per
jaar uit.
Eerste verbouwing in
1971
Al dertien jaar na de ingebruikneming van het clubhuis in 1956
begon de vereniging uit haar jasje te groeien. Aan architect Saal, de
grootvader van Pieter Saal, de huidige trainer/coach van Heren I werd gevraagd
een schetsontwerp te maken.
Dankzij het zuinige beheer in de jaren die daaraan vooraf gingen én het vele belangeloze werk voor clubhuis en bar door Joke van Kesteren, had de AMHC een aanzienlijk kapitaaltje vergaard.
De bouwcommissie had het ludieke idee om alle leden een baksteen voorzien
initialen toe te sturen. Jaap Vogel maakte in geleende auto’s vele kilometers om
de zware vracht bij alle leden af te leveren. Voor 100 gulden kon men
zich eigenaar noemen van zo’n bouwsteen. Hierin zat een uitsparing om het
houten plaatje met initialen van de gulle gevers te kunnen plaatsen.
De muur met alle stenen bleef nog lang een vast punt in ons clubhuis, totdat
voortschrijdend inzicht van nieuwe bestuursleden deed besluiten om afscheid te
nemen van een stukje historie van de AMHC.
Dankzij Rob Cavalini, werkzaam bij Nelis Uitgeest N.V. en de
zeer gunstige weersomstandigheden had de bouw een voorspoedig verloop.
En op 28 augustus 1971 werd het totaal verbouwde clubhuis door burgemeester De
Wit van Alkmaar geopend.
Na het vertrek van de Terriërs naar Heiloo in 1972 had de AMHC de beschikking
over vier grasvelden. Twee jaar later werd het vijfde veld in gebruik
genomen. Dit vijfde veld, waar nu de busbaan met sluis overheen gaat, is enige
jaren als hoofdveld gebruikt. Het lag wat verder van het clubhuis, doch door
het dijkje van de ringvaart was er een natuurlijke tribune waar het goed toeven
was.
Het hoogste aantal, zes velden, dat wij ooit hebben gehad, bereikten wij
in 1977.
De vereniging had inmiddels de grens van 500 leden overschreden.
De tweede verbouwing in 1982
In 1981 kwamen er weer bouwplannen. Een stuk naast de keuken
zou het clubhuis een ruimere behuizing kunnen geven. Onder leiding van oud-voorzitter
Henk Jonker werd de verbouwing opgestart.
Tijdens een speciale Algemene Leden Vergadering in maart 1982 werd het nieuwe gedeelte, de zogenaamde Ruijsdaelhoek (vanwege het schitterende uitzicht), in gebruik genomen. Voorzitter Paul Köster maakte van de gelegenheid gebruik om bouwpastoor Henk Jonker te benoemen tot Lid van Verdienste.
Kunstgras en een
Volvo
De jaren die hierop volgden, stonden geheel in het teken van
het in zwang rakende kunstgras. Enkele verenigingen zoal Kampong, Amsterdam en
Laren beten begin tachtiger jaren het spits af.
In Alkmaar werden ook plannen gesmeed. Middels acties van zowel
senioren als junioren, werden de benodigde gelden vergaard: een sponsorloop, stickers
en andere ludieke acties. Klap op de vuurpijl was de loterij met als enige
prijs een Volvo personenauto. Voor 100 gulden kon men zo’n aardige
voiture winnen.
De loterij kende een opmerkelijke afloop. Lid van Verdienste én Erelid Joke
van Kesteren kwam verrassend als winnaar uit de koker van de notaris.
Nog nooit heb ik een prijs bij zo’n terechte winnaar zien komen. Als Erelid
moge het duidelijk zijn dat zij haar sporen bij de AMHC had verdiend. Jarenlang
heeft zij als secretaris deel uitgemaakt van het Bestuur en daarnaast heeft
Joke van Kesteren iedere zondag de bar in het clubhuis gerund. Net je rijbewijs
behaald als vijftiger en dan ook nog een auto winnen. Het kon niet beter.
Kunstgrasveld in 1985
Op 15 november 1985 was het zover. Het eerste kunstgrasveld in
Alkmaar werd in gebruik genomen door een bully, uitgevoerd door burgemeester
Roozemond en wethouder Douma.
Met één kunstgrasveld en vijf grasvelden had de AMHC een geweldige
accommodatie, doch geen reden om achterover te zitten.
In 1990 ging men denken aan een tweede kunstgrasveld. De deal met de Gemeente
Alkmaar was dat Veld 6., de ruimte die nu rechts van kantoor Guido de Wit
Advocaten ligt, zou worden ingeleverd in ruil daarvoor het tweede
kunstgrasveld werd aangelegd.
Wederom nam Henk Jonker het voortouw. Op 13 november 1992 werd het tweede
kunstgrasveld in gebruik genomen. Wethouder Leo Worm, zelf oud lid van de
AMHC in de zestiger jaren, en wethouder Wever hadden de eer om de eerste bully
te nemen. Hierna volde de openingswedstrijd met een combinatie van Heren I en
oud-spelers van Heren I tegen de Batavieren (oud-internationals).
Waterkunstgrasveld in
1998
In het najaar van 1997 werd tijdens een buitengewone
Algemene Ledenvergadering voorgesteld de 13 jaar oude kunstgrasmat van Veld 1,
die al enkele verstelvervangingen had ondergaan, compleet te vervangen door een
waterkunstgrasveld. Met 49 stemmen voor en één tegen werd het voorstel van het
Bestuur aangenomen.
Om in de top van de vaderlandse competitie mee te kunnen draaien, bestond een lang gekoesterde wens om van een zand naar een waterkunstgras veld over te schakelen. Zo’n nieuw veld vraagt natuurlijk om een feestelijke opening en in augustus 1998 was het zover.
OefenInterland Nederland – Argentinië
Voor het eerst werd in Alkmaar een echte oefeninterland
georganiseerd: Nederland – Argentinië. Enkele maanden daarvoor was het
Nederlands hockeyelftal in Utrecht, dankzij een golden goal in de verlenging
van oud Alkmaarspeler Teun de Nooijer, wereldkampioen geworden. Na dit
wapenfeit had het Nederlands elftal niet meer met elkaar gespeeld. Tegenstander
was het al weken lang trainende Argentinië.
Voor deze oefeninterland bestond bij de AMHC en een ieder die de hockeysport een warm hart toedraagt, veel belangstelling. Onder zeer gunstige weersomstandigheden kon deze oefeninterland worden georganiseerd. Veel leden hadden zich ingezet om ons complex tot een ministadion om te toveren. Verschillende biertappunten en een stand van sponsor Kofa Spruyt omzoomden het veld. Daar op het veld vaste sproeikoppen waren geïnstalleerd en er een stevige wind stond, was de brandweer paraat om het veld van voldoende water te voorzien.
De spelers van het Nederlands Elftal kwamen niet van een trainingskamp, doch gelijk uit hun werk of studieplaats. Toch hoopte iedereen op een klinkende overwinning van het Oranje team. Enigszins teleurgesteld zag men een beter Argentinië, dat uiteindelijk met 4-1 van Nederland won. Maar het mocht de pret niet drukken. Het werd een onvergetelijke dag en wij waren er trots op een wereldkampioen in huis te mogen hebben.
Balkon
In 1997 ging ook een lang gekoesterde wens in vervulling:
het fraaie maar zeer smalle balkon werd met liefst 60 m2 uitgebreid. Een
spontane actie in oktober 1996 bracht de benodigde pecunia bijeen. Van dit
balkon werd goed gebruik gemaakt tijdens de oefeninterland. De sponsoren zaten
eerste rang in het zonnetje. Er waren 2500 mensen op de wedstrijd afgekomen. Een
grotere stimulans voor het hockey in Noord-Holland was nauwelijks denkbaar.
Derde kunstgrasveld
in 2000
Het derde kunstgrasveld, zand ingestrooid, werd in de zomer
van 2000 aangelegd. Van de gelegenheid werd gelijk gebruik gemaakt om het
kleine atletiekveldje, het zogenaamde Vliegveldje, dat naast het clubhuis ligt,
van een laag kunstgras te voorzien. Hier kon de jongste jeugd haar gang te
gaan.
De laatste verbouwing
in 2015
Jarenlang werd gesproken over het volledig wijzigen van de
begane grond van ons clubhuis. Tenslotte stamden de kleedkamers nog uit 1956 en
hadden zij hun beste tijd gehad. Vele ideeën en bouwtekeningen passeerden de
revue.
Tijdens de Algemene Ledenvergadering van 2014 werden door beoogd
bouwpastoor Frank van Zeggeren de plannen van JE-Architecten uiteengezet, waarna de leden groen
licht gaven aan het Bestuur om de verbouwing in gang te zetten. Op 18 december
2014 werd officieel met de werkzaamheden gestart. > Fotoalbum
Aan wethouder Peter de Baat de eer om, onder toeziend oog
van voorzitter Eric Warmoltz en zijn Bestuur, het eerste cement te
storten. > Fotoalbum
Slecht zes maanden na de start van de verbouwing kon op 20 juni 2015 het
vernieuwde complex door Burgemeester Bruinooge officieel worden geopend.
> Fotoalbum
Archief
In de zomer van 2014 werd boven in het clubhuis de muur, die
de bestuurskamer scheidde van de rest van het clubhuis, doorbroken. Hiermede
kwam een eind aan het archief van de AMHC, dat jaren achtereen werd beheerd door Annelies de Langen-Gramberg. Inmiddels is dit archief, in totaal
tien strekkende meter, bij het Regionaal Archief Alkmaar ondergebracht.
Tribune
Nog tijdens de voorwerkzaamheden van de verbouwing werd het
idee geopperd om van de situatie te profteren om een echte tribune met
terras aan te leggen. De kosten van een aan te leggen tribune zouden
aanzienlijk lager uitvallen wannneer deze gelijk met de verbouwing zou
plaatsvinden. Hiervoor ontbraken echter de benodigde gelden. Enkele leden
stelden middels een lening het bedrag voor de aanleg van de tribune ter
beschikking. De tribune kreeg dan ook enige tijd later de naam 'Piet Hein tribune' toebedeeld. > Fotoalbum
Veld 5
Terwijl de verbouwing in volle gang was, werd in de maanden
februari en maart van 2015 het halve kunstgrasveld, gelegen achter veld 1,
aangelegd. Zo kregen de mini’s en de achttallen een eigen kunstgrastapijt
waarop hun competitiewedstrijden konden worden gespeeld. > Fotoalbum
Het is 2020 en er groeit nu een generatie op, die nooit op
gras heeft gespeeld. Sinds 2002 worden alle wedstrijden alleen op kunstgras
gespeeld.
Oud-leden, die zo’n dertig jaar gelden de vereniging hebben
verlaten, zullen hun ogen niet geloven als zij het complex van nu in ogenschouw
nemen.
Met dank aan Kees de Langen, Erelid, die de tekst heeft samengesteld.
Klik op een van onderstaande alba of films:
